Mgławica Guma (Gum 12) to jedna z największych mgławic dyfuzyjnych, zwanych inaczej rozpraszającymi. Można ją znaleźć na obszarze gwiazdozbiorów Żagla i Rufy i jest ona pozostałością po wybuchu supernowej. Znajdująca się na Drodze Mlecznej to jedna z największych mgławic w tej galaktyce. Stanowi ciąg słabych mgławic a jej rozmiary sprawiają, że wydaje się ogromna. Niestety nie jest widoczna gołym okiem, ani przez teleskop w domowych warunkach. Większość emisji odbywa się w zakresie podczerwieni i linii Ha, serii Balmera. Pierwszy raz została zauważona w 1939 roku przez rosyjskiego astronoma Ottona Ludwikowicza Struve’a. Ten zupełnie nie zdawał sobie sprawy z tego, że właśnie jest świadkiem odkrycia tak dużego obiektu, jaki tworzy mgławica. Dopiero kilkadziesiąt lat później odkryto jej rozmiar a przyczynił się do tego Colin Stanley Gum, australijski astronom, który filmował ten obszar mgławicy. Widoczność z półkuli północnej jest bardzo ograniczona, a jej całość można obserwować wyłącznie na południe od od 35-36 stopnia szerokości geograficznej północnej. Na terytorium Polski mgławica praktycznie nie jest widoczna. Na południowej półkuli mgławicę można oglądać przez większość nocy w roku. Mgławica Guma wygląda jak ogromny pierścień zjonizowanego gazu. Jej północny skraj jest zauważalny w okolicy gwiazdy pi Puppis, będący nadolbrzymem i gwiazdą uciekającą, czyli posiadającą ruch własny. Mgławica powstała od 1 do 6 milionów lat temu. Niestety nie ma możliwości, by dokładniej określić czas powstania mgławicy. Średnia odległość od Słońca to około 1470 lat świetlnych. Aby w ogóle zbadać jej pochodzenie, badano środowisko galaktyczne, w którym mgławica powstała. W obrębie mgławicy znajduje się asocjacja OB, grupa jasnych gwiazd (znana jako Vela OB2; należy do niej m.in. Regor, γ2 Vel) oraz gwiazda Wolfa-Rayeta. W mgławicy znajdują się globule kometarne, które są pozostałościami po obłokach molekularnych. Jedna z takich globul ma ogon i rozciąga się po północno-wschodniej części Mgławicy Guma. Na północnym brzegu, na południowy zachód od mgławicy, znajduje się złożony system, składający się z trzech globul których szerokie ogony skierowane na północ pokrywają się wizualnie. Inne ciała niebieskie znajdujące się wokół mgławicy to np. przypominająca sobą kometa, czyli obiekt HH 46/47 w gwiazdozbiorze Żagla, około 1500 lat świetlnych od Ziemi. Obiekt ten ma bardzo skomplikowaną strukturę, zmienną prędkość przy wyrzucie materii i w oddziaływaniu z otoczeniem.